Posts

Showing posts from December, 2014

Στιγμή παιχνιδιού

Στην απανεμιά του μυαλού μου σκέφτομαι: Τι χρώμα έχει η θωριά σου Άραγε η βροχή να σου μιλά; να είναι παρηγοριά σου; Και το φεγγάρι το χλωμό,  Ποια λόγια θα σου φέρει; Θα είναι δικός σου οδηγός  Ή της αγάπης ταίρι; Σταγόνα πέφτει η ψυχή Στα γόνατα το δάκρυ Και η σκέψη σου με τύλιξε  Από γωνιά σε άκρη... Το ακούω το ξημέρωμα Ήρθε να με βοηθήσει. Συμπαραστάτης ο ήλιος μας Θα με καλημερίσει. Καλέ μου μην ανησυχείς Τα 'χω τα λογικά μου  Λογοτεχνώ  για να κεντώ Τα αμαρτήματα μου. Και δεν αρκεί μία φορά  Να κάνω σκόρπιες σκέψεις Μέχρι ματάκια μου να δεις Να πιεις κ να πιστέψεις!